Współczesna Japonia, kraj który kojarzy nam się z harmonią, niską przestępczością i spokojem, skrywa w swojej najnowszej historii mroczny i krwawy rozdział, który wstrząsnął światem. Czy wiedzieliście, że w tej oazie pokoju istniała jedna z najbardziej bezwzględnych, krwawych i brutalnych organizacji terrorystycznych? Japanese Red Army (JRA) to grupa, która nie przebierała w środkach, by osiągać swoje rewolucyjne cele. Ich historia to opowieść pełna dramatycznych i szokujących wydarzeń z lat 70 i 80. XX wieku, które do dziś budzą grozę.
JRA powstała w latach 70. XX wieku z myślą o obaleniu rządu japońskiego i wspieraniu globalnej rewolucji komunistycznej. Ich wpływ na Japonię i świat był znaczny. Zasłynęli z brawurowych akcji, takich jak porwanie samolotu Japan Airlines Flight 351 w 1970 roku, które zakończyło się lądowaniem w Korei Północnej. Ich najbardziej szokującą operacją była jednak masakra na lotnisku Lod w Tel Awiwie w 1972 roku, gdzie z zimną krwią zamordowali 24 osoby i ranili 76 innych. Te brutalne czyny przyniosły im międzynarodową, ponurą sławę i sprawiły, że ich nazwa stała się synonimem terroru.
Japanese Red Army to nie tylko krwawe ataki i porwania. To także historia ludzi, którzy w imię swoich idei byli gotowi poświęcić wszystko i wszystkich na około. Ich liderka, Fusako Shigenobu, przez lata ukrywała się przed władzami, kontynuując działalność rewolucyjną z Bliskiego Wschodu. To opowieść o determinacji, fanatyzmie i walce z systemem. Dlaczego ich historia wciąż przyciąga uwagę? Bo jest to przypomnienie, że nawet w najspokojniejszych miejscach mogą skrywać się mrożące krew w żyłach sekrety. Zapraszam do zgłębienia historii Japanese Red Army – organizacji, dla której nie istniały zadania zbyt drastyczne, jeśli tylko prowadziły ku wyznaczonym celom.
Japanese Red Army (Japońska Armia Czerwona), czyli Sekigun-ha (赤軍派), to nazwa, która sama w sobie niesie jasny przekaz i oddaje esencję ideologii, którą grupa wyznawała.
⁕ 赤 (Seki) – czerwony: Kolor czerwony jest od wieków symbolem rewolucji i walki zbrojnej. W kontekście Japanese Red Army, czerwony symbolizuje zarówno krew przelaną w walce, jak i ideologiczne związki z międzynarodowym ruchem komunistycznym.
⁕ 軍 (Gun) – armia: To odniesienie do militarnego aspektu organizacji. Japanese Red Army nie była zwykłą grupą protestacyjną – była to organizacja, która sięgała po broń, by realizować swoje cele. Użycie słowa "armia" podkreśla ich gotowość do walki i zbrojnego oporu. A przy okazji nawiązuje do oryginalnej, radzieckiej Armii Czerwonej.
⁕ 派 (Ha) – frakcja: Frakcja wskazuje na podział i odrębność tej grupy w szerszym kontekście politycznym i społecznym. JRA była jedną z wielu frakcji wyłonionych z ruchu lewicowego w Japonii, jednak jej ekstremalne metody wyróżniały ją na tle innych.
Zatem pełne tłumaczenie "Sekigun-ha" brzmi "Frakcja Czerwonej Armii". Nazwa, pod którą znana jest na Zachodzie, czyli „Japanese Red Army” (Japońska Armia Czerwona), była nadana przez zachodnie media w latach 70. XX wieku, aby podkreślić skąd organizacja pochodzi.
Fusako Shigenobu urodziła się w 1945 roku w Tokyo. Była studentką Uniwersytetu Meiji, gdzie aktywnie zaangażowała się w ruchy studenckie i polityczne. W latach 60. Shigenobu była ważną postacią w ruchu lewicowym w Japonii. Jej zaangażowanie w politykę stopniowo radykalizowało się, co doprowadziło ją do założenia Japanese Red Army. Była nie tylko ideologiczną liderką, ale także organizatorką wielu operacji terrorystycznych.
Shiomi Takaya, urodzony w 1941 roku, był studentem Uniwersytetu Tokijskiego, gdzie studiował literaturę. Był jednym z głównych ideologów ruchu lewicowego w Japonii i jednym z założycieli frakcji Czerwonej Armii. Jego poglądy były silnie osadzone w marksizmie-leninizmie i trockizmie, a jego celem była rewolucja globalna, która miała obalić systemy kapitalistyczne i imperialistyczne.
Lata 60. i 70. XX wieku były w Japonii czasem wielkich zmian społecznych i politycznych. Po II wojnie światowej Japonia przechodziła transformację z militarnego imperium w nowoczesne państwo demokratyczne pod nadzorem amerykańskim. Jednakże, ten okres przyniósł również wzrost napięć społecznych. Studenci i młodzi ludzie byli niezadowoleni z rosnących nierówności społecznych, kapitalizmu i amerykańskiej obecności wojskowej w Japonii.
Ruchy studenckie, takie jak Zengakuren, zyskały na znaczeniu. Zengakuren (全学連; Ogólnokrajowa Liga Samorządów Studenckich) był jednym z głównych motorów protestów studenckich, które często kończyły się brutalnymi starciami z policją. Studenci domagali się reform edukacji, politycznych i społecznych, a ich protesty często były inspirowane przez idee marksistowskie i komunistyczne.
Japanese Red Army powstała w wyniku podziału wewnętrznego w ruchu lewicowym. W 1969 roku, podczas spotkania Ligi Komunistycznej, doszło do rozłamu między frakcjami wschodnią a zachodnią Japonii. Frakcja zachodnia, w której znajdowała się Fusako Shigenobu, była bardziej radykalna i wzywała do użycia przemocy w celu osiągnięcia celów rewolucyjnych. W wyniku tego podziału, frakcja zachodnia utworzyła nową grupę znaną jako Sekigun-ha, czyli Frakcja Czerwonej Armii.
JRA szybko zdobyła międzynarodową uwagę dzięki swoim spektakularnym i brutalnym operacjom, takim jak porwania samolotów i ataki na ambasady. Przenosząc swoją bazę operacyjną na Bliski Wschód, nawiązała współpracę z innymi grupami terrorystycznymi, co umożliwiło jej przeprowadzanie globalnych akcji terrorystycznych.
Japanese Red Army (JRA) była organizacją, której ideologia była głęboko zakorzeniona w marksizmie-leninizmie. Ich przekonania opierały się na teorii, że kapitalizm i imperializm są systemami, które należy obalić poprzez rewolucję. Członkowie JRA wierzyli, że tylko radykalne działania i globalna walka zbrojna mogą doprowadzić do prawdziwej zmiany społecznej i politycznej. Ich ideologia była inspirowana rewolucyjnymi ruchami na całym świecie, a szczególnie w krajach, które dążyły do obalenia kolonializmu i imperializmu.
Obalenie rządu japońskiego
JRA dążyła do obalenia istniejącego rządu japońskiego, który postrzegali jako marionetkę amerykańskiego imperializmu. Uważali, że rząd działał na rzecz interesów kapitalistycznych i militarystycznych, a nie na korzyść ludzi pracy.
Wspieranie globalnej rewolucji komunistycznej
JRA nie ograniczała swoich działań tylko do Japonii. Współpracując z innymi rewolucyjnymi grupami na całym świecie, takimi jak Popular Front for the Liberation of Palestine, dążyli do wspierania globalnej rewolucji komunistycznej. Ich celem było połączenie sił z innymi ruchami rewolucyjnymi, aby stworzyć międzynarodowy front przeciwko kapitalizmowi i imperializmowi.
Zjednoczenie świata pod banderą komunizmu
Ostatecznym celem JRA było zjednoczenie świata pod wspólną flagą komunizmu. Wierzyli, że tylko globalna rewolucja może doprowadzić do utworzenia społeczeństwa opartego na równości, sprawiedliwości społecznej i wspólnej własności środków produkcji. JRA dążyła do stworzenia światowego systemu komunistycznego, który zlikwidowałby nierówności społeczne i ekonomiczne.
JRA rozpoczęła swoją działalność od serii śmiałych i brutalnych akcji. Wśród nich znalazły się napady na banki, które miały na celu zdobycie środków finansowych niezbędnych do prowadzenia dalszych działań rewolucyjnych. Te napady były dobrze zaplanowane i przeprowadzone z niezwykłą precyzją, co szybko przyciągnęło uwagę mediów i władz.
Kolejnym krokiem JRA były ataki na posterunki policji. Te akcje miały na celu nie tylko zdobycie broni i amunicji, ale także zastraszenie sił porządkowych i pokazanie, że JRA jest gotowa na bezpośrednią konfrontację z państwem. Ataki te były brutalne i skutkowały ofiarami wśród policjantów, co potęgowało atmosferę strachu i niepewności w społeczeństwie.
Wczesne działania JRA były przedsmakiem ich przyszłych operacji, które miały być jeszcze bardziej zuchwałe i krwawe. Były to początki organizacji, która nie cofała się przed niczym, aby osiągnąć swoje rewolucyjne cele.
Jednym z najbardziej dramatycznych wydarzeń związanych z JRA było oblężenie Asama Sanso Lodge. W zimie 1972 roku pięciu członków JRA zajęło górskie schronisko, biorąc zakładników. Oblężenie trwało dziesięć dni, podczas których dochodziło do intensywnych starć z policją. W końcu, po brutalnej bitwie, policja zdołała odbić schronisko. Całe wydarzenie było transmitowane na żywo w telewizji, wstrząsając opinią publiczną w Japonii.
W maju 1972 roku trzech członków JRA przeprowadziło brutalny atak na lotnisku Lod w Tel Awiwie (obecnie Ben Gurion International Airport). Uzbrojeni w automatyczne karabiny, zamordowali 24 osoby i ranili 76 innych. Masakra była jednym z najbardziej krwawych ataków terrorystycznych tamtych czasów i pokazała gotowość JRA do przeprowadzania operacji na międzynarodową skalę.
W marcu 1970 roku JRA przeprowadziła pierwsze porwanie samolotu w historii Japonii. Uzbrojeni porywacze przejęli kontrolę nad lotem Japan Airlines 351, zmuszając załogę do lądowania w Korei Północnej. Incydent zakończył się uwolnieniem większości pasażerów, ale porywacze pozostali w Korei Północnej, gdzie otrzymali azyl.
W sierpniu 1975 roku członkowie JRA zajęli ambasadę Stanów Zjednoczonych oraz kilka innych budynków w Kuala Lumpur, biorąc zakładników. Po negocjacjach rząd Japonii zgodził się na zwolnienie kilku więźniów JRA w zamian za uwolnienie zakładników. Dwa lata później, we wrześniu 1977 roku, JRA porwała samolot Japan Airlines w Dacca, zmuszając rząd do spełnienia ich żądań, w tym uwolnienia kolejnych więźniów i przekazania okupu.
W grudniu 1975 roku członkowie JRA, działając wspólnie z Ludowym Frontem Wyzwolenia Palestyny (PFLP), zaatakowali siedzibę OPEC w Wiedniu, biorąc ministrów ropy naftowej jako zakładników. Podczas ataku zginęły trzy osoby. Porywacze domagali się okupu i wydania oświadczenia w mediach, a następnie uciekli samolotem do Algierii, gdzie uwolnili zakładników po spełnieniu swoich żądań.
W 1974 roku członkowie JRA zaatakowali ambasadę Francji w Hadze, biorąc zakładników, w tym ambasadora. Używali broni i materiałów wybuchowych, aby przejąć kontrolę nad budynkiem. Po intensywnych negocjacjach i strzelaninach zakładnicy zostali uwolnieni, a porywacze otrzymali możliwość bezpiecznego wyjazdu do Syrii. Atak ten był przykładem brutalnych i zuchwałych metod działania JRA, które miały na celu wywołanie międzynarodowego chaosu.
W latach 80. Japanese Red Army (JRA) kontynuowała swoją działalność terrorystyczną, koncentrując się głównie na porwaniach i wymuszeniach, aby finansować swoje operacje. Jednym z głośniejszych incydentów było porwanie pracowników ambasad oraz przedsiębiorstw zagranicznych w różnych krajach. JRA współpracowała również z innymi grupami terrorystycznymi, co pozwalało na skoordynowane działania na większą skalę.
W tym okresie JRA nawiązała bliskie kontakty z rządem Libii, który zapewnił im schronienie oraz wsparcie finansowe. W zamian JRA oferowała swoje usługi w szkoleniu libijskich bojowników i przeprowadzaniu ataków na cele wybrane przez libijskie władze. Ta współpraca umożliwiła JRA przetrwanie i kontynuowanie działalności pomimo rosnącej presji ze strony międzynarodowych sił bezpieczeństwa.
Lata 80. były także czasem intensywnego szkolenia i rekrutacji nowych członków. JRA ustanowiła obozy szkoleniowe na Bliskim Wschodzie, gdzie nowi rekruci byli szkoleni w taktykach terrorystycznych, obsłudze broni oraz przeprowadzaniu zamachów bombowych. Współpracując z Ludowym Frontem Wyzwolenia Palestyny (PFLP), JRA mogła korzystać z ich infrastruktury i zasobów, co znacząco zwiększyło ich zdolności operacyjne.
W latach 90. JRA zmieniła swoją strategię, skupiając się bardziej na operacjach propagandowych i budowaniu międzynarodowej sieci wsparcia. Wielu członków JRA zaczęło działać jako niezależne komórki, przeprowadzając ataki na mniejszą skalę, ale o dużym znaczeniu symbolicznym. Był to również czas, gdy JRA zaczęła korzystać z nowych technologii, takich jak Internet, do komunikowania się i koordynowania działań.
Jednym z bardziej znanych incydentów było porwanie samolotu w Tajlandii w 1990 roku, które zakończyło się po negocjacjach z rządem Tajlandii i uwolnieniu zakładników. JRA przeprowadzała także zamachy bombowe na ambasady oraz instytucje rządowe w różnych krajach, starając się destabilizować regiony i zwrócić uwagę na swoją sprawę.
Pomimo nasilających się działań służb bezpieczeństwa i aresztowań, JRA udało się utrzymać swoje struktury i kontynuować działalność aż do późnych lat 90. Ich historia w tych dekadach pokazuje adaptację i ewolucję taktyk terrorystycznych w obliczu rosnącej presji międzynarodowej.
W latach 90. XX wieku intensywne działania służb bezpieczeństwa na całym świecie doprowadziły do aresztowania wielu kluczowych członków Japanese Red Army (JRA). Dzięki współpracy międzynarodowej oraz wymianie informacji wywiadowczych, udało się zlokalizować i schwytać terrorystów w różnych krajach, w tym w Rumunii, Peru i Libanie. Te aresztowania znacząco osłabiły struktury organizacji i utrudniły jej dalsze funkcjonowanie.
Kolejny cios dla JRA nastąpił w 2000 roku, kiedy to Fusako Shigenobu, założycielka i główna liderka organizacji, została aresztowana w Osace po ponad 25 latach życia w ukryciu. Aresztowanie Shigenobu miało ogromne znaczenie symboliczne, ale też i operacyjne, ponieważ to ona była mózgiem wielu działań i strategii JRA. W kwietniu 2001 roku, będąc już za kratkami, Shigenobu ogłosiła rozwiązanie Japanese Red Army, uznając, że organizacja nie jest już w stanie kontynuować swojej działalności w dotychczasowej formie.
Pomimo oficjalnego rozwiązania JRA, niektórzy członkowie organizacji kontynuowali działalność terrorystyczną pod nowymi sztandarami. Jedną z takich grup było Rentai, które później zmieniło nazwę na "Movement Rentai". Nowa organizacja przejęła część ideologii i metod JRA, starając się kontynuować walkę o rewolucję komunistyczną. Choć Rentai nie osiągnęło takiej skali i rozgłosu jak JRA, nadal stanowiło zagrożenie i przypomnienie o dawnych działaniach swojej poprzedniczki.
Jeśli zainteresował Cię temat Japanese Red Army, zachęcam do zgłębienia tematu za pomocą licznych filmów – zarówno propagandowych, jak i fabularnych, czy dokumentalnych. Poniżej one:
Japanese Red Army (JRA) była jedną z najbardziej kontrowersyjnych i brutalnych organizacji terrorystycznych XX wieku. Jej działania, motywowane ideologią marksizmu-leninizmu i dążeniem do globalnej rewolucji komunistycznej, wstrząsnęły nie tylko Japonią, ale i całym światem. JRA była odpowiedzialna za liczne zamachy, porwania i inne akty terroru, które miały na celu destabilizację rządów i wywołanie chaosu.
Przyjęcie JRA przez społeczeństwo było skrajnie negatywne. Większość Japończyków była zszokowana i przerażona brutalnością działań tej organizacji. Ich ataki spotykały się z potępieniem zarówno ze strony rządu, jak i zwykłych obywateli, którzy pragnęli pokoju i stabilności w trudnych latach powojennych. JRA była postrzegana jako zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego i stabilności kraju.
Mimo upływu lat i oficjalnego rozwiązania JRA w 2001 roku, do dziś istnieją osoby, które wspominają tę organizację z pewnym sentymentem. Zwolennicy JRA często postrzegają jej członków jako bohaterów rewolucji, którzy walczyli przeciwko niesprawiedliwości i imperializmowi. Uważają, że choć metody były brutalne, cele były szczytne i miały na celu poprawę sytuacji społecznej i politycznej na świecie. W ich oczach JRA była symbolem oporu i walki o równość.
Niemniej jednak, dla większości społeczeństwa JRA pozostaje mrocznym rozdziałem w historii Japonii, przypomnieniem o tym, jak ekstremizm i przemoc mogą prowadzić do tragicznych konsekwencji. Działania JRA stanowią ostrzeżenie przed radykalizmem i pokazują, jak ważne jest dążenie do zmian społecznych poprzez pokojowe środki i dialog, a nie przemoc i terror.
Sprawdź podobne artykuły:
Ponad stereotypami: Prawdziwe oblicze Hikikomori w Japonii i na świecie
The Boredoms: od punkowych podziemi Osaki do spektakularnej symfonii chaosu
Krwawy "Ichi the Killer" - brutalne kino Japonii w extremalnym wydaniu
Starcie samurajów z rōninami w barze Ikedaya – noc, kiedy zajazd stał się krwawym polem bitwy
Dzika San: Kim tak naprawdę jest księżniczka Mononoke?
未開 ソビエライ
Pasjonat kultury azjatyckiej z głębokim uznaniem dla różnorodnych filozofii świata. Z wykształcenia psycholog i filolog - koreanista. W sercu programista (gł. na Androida) i gorący entuzjasta technologii, a także praktyk zen i mono no aware. W chwilach spokoju hołduje zdyscyplinowanemu stylowi życia, głęboko wierząc, że wytrwałość, nieustający rozwój osobisty i oddanie się swoim pasjom to mądra droga życia.
"Najpotężniejszą siłą we wszechświecie jest procent składany." - Albert Einstein (prawdopodobnie)
未開 ソビエライ
Pasjonat kultury azjatyckiej z głębokim uznaniem dla różnorodnych filozofii świata. Z wykształcenia psycholog i filolog - koreanista. W sercu programista (gł. na Androida) i gorący entuzjasta technologii, a także praktyk zen i mono no aware. W chwilach spokoju hołduje zdyscyplinowanemu stylowi życia, głęboko wierząc, że wytrwałość, nieustający rozwój osobisty i oddanie się swoim pasjom to mądra droga życia.
"Najpotężniejszą siłą we wszechświecie jest procent składany." - Albert Einstein (prawdopodobnie)
___________________
Chcesz się podzielić swoimi przemyśleniami czy uwagami o stronie lub apce? Zostaw nam wiadomość, odpowiemy szybko. Zależy nam na poznaniu Twojej perspektywy!