



Japanese Red Army (Japońska Armia Czerwona), czyli Sekigun-ha (赤軍派), to nazwa, która sama w sobie niesie jasny przekaz i oddaje esencję ideologii, którą grupa wyznawała.

⁕ 軍 (Gun) – armia: To odniesienie do militarnego aspektu organizacji. Japanese Red Army nie była zwykłą grupą protestacyjną – była to organizacja, która sięgała po broń, by realizować swoje cele. Użycie słowa "armia" podkreśla ich gotowość do walki i zbrojnego oporu. A przy okazji nawiązuje do oryginalnej, radzieckiej Armii Czerwonej.
⁕ 派 (Ha) – frakcja: Frakcja wskazuje na podział i odrębność tej grupy w szerszym kontekście politycznym i społecznym. JRA była jedną z wielu frakcji wyłonionych z ruchu lewicowego w Japonii, jednak jej ekstremalne metody wyróżniały ją na tle innych.
Zatem pełne tłumaczenie "Sekigun-ha" brzmi "Frakcja Czerwonej Armii". Nazwa, pod którą znana jest na Zachodzie, czyli „Japanese Red Army” (Japońska Armia Czerwona), była nadana przez zachodnie media w latach 70. XX wieku, aby podkreślić skąd organizacja pochodzi.
Fusako ShigenobuFusako Shigenobu urodziła się w 1945 roku w Tokyo. Była studentką Uniwersytetu Meiji, gdzie aktywnie zaangażowała się w ruchy studenckie i polityczne. W latach 60. Shigenobu była ważną postacią w ruchu lewicowym w Japonii. Jej zaangażowanie w politykę stopniowo radykalizowało się, co doprowadziło ją do założenia Japanese Red Army. Była nie tylko ideologiczną liderką, ale także organizatorką wielu operacji terrorystycznych.
Shiomi TakayaShiomi Takaya, urodzony w 1941 roku, był studentem Uniwersytetu Tokijskiego, gdzie studiował literaturę. Był jednym z głównych ideologów ruchu lewicowego w Japonii i jednym z założycieli frakcji Czerwonej Armii. Jego poglądy były silnie osadzone w marksizmie-leninizmie i trockizmie, a jego celem była rewolucja globalna, która miała obalić systemy kapitalistyczne i imperialistyczne.
Tło
Lata 60. i 70. XX wieku były w Japonii czasem wielkich zmian społecznych i politycznych. Po II wojnie światowej Japonia przechodziła transformację z militarnego imperium w nowoczesne państwo demokratyczne pod nadzorem amerykańskim. Jednakże, ten okres przyniósł również wzrost napięć społecznych. Studenci i młodzi ludzie byli niezadowoleni z rosnących nierówności społecznych, kapitalizmu i amerykańskiej obecności wojskowej w Japonii.
Ruchy studenckie, takie jak Zengakuren, zyskały na znaczeniu. Zengakuren (全学連; Ogólnokrajowa Liga Samorządów Studenckich) był jednym z głównych motorów protestów studenckich, które często kończyły się brutalnymi starciami z policją. Studenci domagali się reform edukacji, politycznych i społecznych, a ich protesty często były inspirowane przez idee marksistowskie i komunistyczne.


IdealogiaJapanese Red Army (JRA) była organizacją, której ideologia była głęboko zakorzeniona w marksizmie-leninizmie. Ich przekonania opierały się na teorii, że kapitalizm i imperializm są systemami, które należy obalić poprzez rewolucję. Członkowie JRA wierzyli, że tylko radykalne działania i globalna walka zbrojna mogą doprowadzić do prawdziwej zmiany społecznej i politycznej. Ich ideologia była inspirowana rewolucyjnymi ruchami na całym świecie, a szczególnie w krajach, które dążyły do obalenia kolonializmu i imperializmu.
Obalenie rządu japońskiego
JRA dążyła do obalenia istniejącego rządu japońskiego, który postrzegali jako marionetkę amerykańskiego imperializmu. Uważali, że rząd działał na rzecz interesów kapitalistycznych i militarystycznych, a nie na korzyść ludzi pracy.

JRA nie ograniczała swoich działań tylko do Japonii. Współpracując z innymi rewolucyjnymi grupami na całym świecie, takimi jak Popular Front for the Liberation of Palestine, dążyli do wspierania globalnej rewolucji komunistycznej. Ich celem było połączenie sił z innymi ruchami rewolucyjnymi, aby stworzyć międzynarodowy front przeciwko kapitalizmowi i imperializmowi.
Zjednoczenie świata pod banderą komunizmu
Ostatecznym celem JRA było zjednoczenie świata pod wspólną flagą komunizmu. Wierzyli, że tylko globalna rewolucja może doprowadzić do utworzenia społeczeństwa opartego na równości, sprawiedliwości społecznej i wspólnej własności środków produkcji. JRA dążyła do stworzenia światowego systemu komunistycznego, który zlikwidowałby nierówności społeczne i ekonomiczne.
Początki
JRA rozpoczęła swoją działalność od serii śmiałych i brutalnych akcji. Wśród nich znalazły się napady na banki, które miały na celu zdobycie środków finansowych niezbędnych do prowadzenia dalszych działań rewolucyjnych. Te napady były dobrze zaplanowane i przeprowadzone z niezwykłą precyzją, co szybko przyciągnęło uwagę mediów i władz.
Kolejnym krokiem JRA były ataki na posterunki policji. Te akcje miały na celu nie tylko zdobycie broni i amunicji, ale także zastraszenie sił porządkowych i pokazanie, że JRA jest gotowa na bezpośrednią konfrontację z państwem. Ataki te były brutalne i skutkowały ofiarami wśród policjantów, co potęgowało atmosferę strachu i niepewności w społeczeństwie.
Wczesne działania JRA były przedsmakiem ich przyszłych operacji, które miały być jeszcze bardziej zuchwałe i krwawe. Były to początki organizacji, która nie cofała się przed niczym, aby osiągnąć swoje rewolucyjne cele.
Oblężenie Asama Sanso Lodge (1972)Jednym z najbardziej dramatycznych wydarzeń związanych z JRA było oblężenie Asama Sanso Lodge. W zimie 1972 roku pięciu członków JRA zajęło górskie schronisko, biorąc zakładników. Oblężenie trwało dziesięć dni, podczas których dochodziło do intensywnych starć z policją. W końcu, po brutalnej bitwie, policja zdołała odbić schronisko. Całe wydarzenie było transmitowane na żywo w telewizji, wstrząsając opinią publiczną w Japonii.
Masakra na Lotnisku Lod w Tel Awiwie (1972)W maju 1972 roku trzech członków JRA przeprowadziło brutalny atak na lotnisku Lod w Tel Awiwie (obecnie Ben Gurion International Airport). Uzbrojeni w automatyczne karabiny, zamordowali 24 osoby i ranili 76 innych. Masakra była jednym z najbardziej krwawych ataków terrorystycznych tamtych czasów i pokazała gotowość JRA do przeprowadzania operacji na międzynarodową skalę.
Porwanie Samolotu Japan Airlines Flight 351 (1970)W marcu 1970 roku JRA przeprowadziła pierwsze porwanie samolotu w historii Japonii. Uzbrojeni porywacze przejęli kontrolę nad lotem Japan Airlines 351, zmuszając załogę do lądowania w Korei Północnej. Incydent zakończył się uwolnieniem większości pasażerów, ale porywacze pozostali w Korei Północnej, gdzie otrzymali azyl.
Incydenty w Kuala Lumpur (1975) i Dacca (1977)W sierpniu 1975 roku członkowie JRA zajęli ambasadę Stanów Zjednoczonych oraz kilka innych budynków w Kuala Lumpur, biorąc zakładników. Po negocjacjach rząd Japonii zgodził się na zwolnienie kilku więźniów JRA w zamian za uwolnienie zakładników. Dwa lata później, we wrześniu 1977 roku, JRA porwała samolot Japan Airlines w Dacca, zmuszając rząd do spełnienia ich żądań, w tym uwolnienia kolejnych więźniów i przekazania okupu.
Atak na Ambasadorów OPEC w Wiedniu (1975)W grudniu 1975 roku członkowie JRA, działając wspólnie z Ludowym Frontem Wyzwolenia Palestyny (PFLP), zaatakowali siedzibę OPEC w Wiedniu, biorąc ministrów ropy naftowej jako zakładników. Podczas ataku zginęły trzy osoby. Porywacze domagali się okupu i wydania oświadczenia w mediach, a następnie uciekli samolotem do Algierii, gdzie uwolnili zakładników po spełnieniu swoich żądań.
W 1974 roku członkowie JRA zaatakowali ambasadę Francji w Hadze, biorąc zakładników, w tym ambasadora. Używali broni i materiałów wybuchowych, aby przejąć kontrolę nad budynkiem. Po intensywnych negocjacjach i strzelaninach zakładnicy zostali uwolnieni, a porywacze otrzymali możliwość bezpiecznego wyjazdu do Syrii. Atak ten był przykładem brutalnych i zuchwałych metod działania JRA, które miały na celu wywołanie międzynarodowego chaosu.
Lata 80. – współpraca międzynarodowa
W latach 80. Japanese Red Army (JRA) kontynuowała swoją działalność terrorystyczną, koncentrując się głównie na porwaniach i wymuszeniach, aby finansować swoje operacje. Jednym z głośniejszych incydentów było porwanie pracowników ambasad oraz przedsiębiorstw zagranicznych w różnych krajach. JRA współpracowała również z innymi grupami terrorystycznymi, co pozwalało na skoordynowane działania na większą skalę.




Pomimo nasilających się działań służb bezpieczeństwa i aresztowań, JRA udało się utrzymać swoje struktury i kontynuować działalność aż do późnych lat 90. Ich historia w tych dekadach pokazuje adaptację i ewolucję taktyk terrorystycznych w obliczu rosnącej presji międzynarodowej.

Kolejny cios dla JRA nastąpił w 2000 roku, kiedy to Fusako Shigenobu, założycielka i główna liderka organizacji, została aresztowana w Osace po ponad 25 latach życia w ukryciu. Aresztowanie Shigenobu miało ogromne znaczenie symboliczne, ale też i operacyjne, ponieważ to ona była mózgiem wielu działań i strategii JRA. W kwietniu 2001 roku, będąc już za kratkami, Shigenobu ogłosiła rozwiązanie Japanese Red Army, uznając, że organizacja nie jest już w stanie kontynuować swojej działalności w dotychczasowej formie.

Jeśli zainteresował Cię temat Japanese Red Army, zachęcam do zgłębienia tematu za pomocą licznych filmów – zarówno propagandowych, jak i fabularnych, czy dokumentalnych. Poniżej one:
▪ Sekigun – PFLP. Sekai Sensō Sengen
▪ United Red
▪ Children of the Revolution (2010)
▪ Ahmad the Japanese, Lod-Roumié-Tokyo (1999)

Przyjęcie JRA przez społeczeństwo było skrajnie negatywne. Większość Japończyków była zszokowana i przerażona brutalnością działań tej organizacji. Ich ataki spotykały się z potępieniem zarówno ze strony rządu, jak i zwykłych obywateli, którzy pragnęli pokoju i stabilności w trudnych latach powojennych. JRA była postrzegana jako zagrożenie dla bezpieczeństwa publicznego i stabilności kraju.

Niemniej jednak, dla większości społeczeństwa JRA pozostaje mrocznym rozdziałem w historii Japonii, przypomnieniem o tym, jak ekstremizm i przemoc mogą prowadzić do tragicznych konsekwencji. Działania JRA stanowią ostrzeżenie przed radykalizmem i pokazują, jak ważne jest dążenie do zmian społecznych poprzez pokojowe środki i dialog, a nie przemoc i terror.
Sprawdź podobne artykuły:
Ponad stereotypami: Prawdziwe oblicze Hikikomori w Japonii i na świecie
The Boredoms: od punkowych podziemi Osaki do spektakularnej symfonii chaosu
Krwawy "Ichi the Killer" - brutalne kino Japonii w extremalnym wydaniu
Starcie samurajów z rōninami w barze Ikedaya – noc, kiedy zajazd stał się krwawym polem bitwy
Dzika San: Kim tak naprawdę jest księżniczka Mononoke?
未開 ソビエライ
未開 ソビエライ
Pasjonat kultury azjatyckiej z głębokim uznaniem dla różnorodnych filozofii świata. Z wykształcenia psycholog i filolog - koreanista. W sercu programista (gł. na Androida) i gorący entuzjasta technologii, a także praktyk zen i mono no aware. W chwilach spokoju hołduje zdyscyplinowanemu stylowi życia, głęboko wierząc, że wytrwałość, nieustający rozwój osobisty i oddanie się swoim pasjom to mądra droga życia. Autor książki "Silne kobiety Japonii" (>>zobacz)
"Najpotężniejszą siłą we wszechświecie jest procent składany." - Albert Einstein (prawdopodobnie)
___________________
Chcesz się podzielić swoimi przemyśleniami czy uwagami o stronie lub apce? Zostaw nam wiadomość, odpowiemy szybko. Zależy nam na poznaniu Twojej perspektywy!