Gdzie pogoda rzeźbi człowieczego ducha…

Yukiguni, czyli „kraj śniegu”, to miejsce, gdzie zima nie tylko rzeźbi krajobrazy, ale i kształtuje myśli oraz ducha ludzi, którzy wybrali życie w jego surowych warunkach. W regionie rozciągającym się od prefektury Niigata przez Nagano aż po Gunma, życie toczy się według rytmu narzucanego przez niekończące się opady śniegu i nieustępliwą zimową pogodę. Dla mieszkańców Yukiguni, śnieg to nie tylko element przyrody, ale także nieodłączna część ich tożsamości – coś, co kształtuje ich sposób myślenia, wartości, a nawet marzenia. To specyficzne środowisko głębokiej zimy stworzyło wyjątkową filozofię życia i kulturę, które są zarazem pełne prostoty i głębi, skromności i odwagi. Aby zrozumieć, jak żyją ludzie w Yukiguni, musimy najpierw zrozumieć, jak patrzą na świat – z perspektywy, która łączy współczesność z pradawnymi tradycjami, szacunek dla natury z akceptacją jej nieuchronnych sił.

Filozofia życia w Yukiguni to coś, co można by określić jako „mądrość śniegu”. To świadomość, że życie to nieustanne balansowanie między kontrolą a poddaniem się temu, co nieuniknione. Każda śnieżna burza, każdy lodowaty wiatr przypomina mieszkańcom, że istnieją siły, które przewyższają ludzkie pragnienia i możliwości. W tej ciągłej walce z naturą – nie po to, by ją pokonać, ale by nauczyć się z nią współistnieć – mieszkańcy Yukiguni odnaleźli prostotę, pokorę i głęboki szacunek dla świata wokół siebie. Ta filozofia to lekcja o akceptacji i elastyczności, o sztuce znajdowania piękna i spokoju w codziennych, trudnych warunkach. W epoce, w której technologia często wydaje się nam obiecywać kontrolę nad każdym aspektem naszego życia, ludzie z Yukiguni przypominają nam, że prawdziwa mądrość pochodzi z nauki życia w zgodzie z naturą, a nie przeciwko niej.

Bogata kultura Yukiguni – od legend o Yuki Otoko, przez unikatowe rękodzieło, po niepowtarzalne festiwale zimowe – odzwierciedla duchową głębię tego miejsca i jego mieszkańców. To tutaj, w cieniu ośnieżonych gór i pośród niekończących się lasów, powstają opowieści i dzieła sztuki, które oddają sedno życia w „kraju śniegu”. Życie to nie tylko codzienne zmagania o przetrwanie, ale również głębokie refleksje nad sensem istnienia w trudnych warunkach, które zmuszają do introspekcji i ciągłego poszukiwania harmonii.

Zapraszam zatem na podróż do Yukiguni – miejsca, które nie tylko otuli nas swoim zimnym, głębokim, białym puchem, ale również, jeśli będziemy uważnie słuchać, zdradzi parę sekretów o tym, jak można patrzeć inaczej na życie i świat.

Co znaczy Yukiguni i gdzie to jest?

Termin „Yukiguni” (雪国) dosłownie oznacza „Kraj śniegu”, składając się z dwóch znaków kanji: 雪 (yuki), co oznacza „śnieg”, oraz 国 (kuni), czyli „kraj” lub „ziemia”. Yukiguni odnosi się do obszarów znajdujących się na północnym wschodzie Japonii, głównie w prefekturach Niigata, Nagano i Gunma. Z powodu specyficznego klimatu i położenia geograficznego, region ten jest znany z długich, śnieżnych zim, które trwają wiele miesięcy, co odróżnia go od innych części Japonii.

Klimat Yukiguni charakteryzuje się wyjątkową obfitością śniegu. Masy powietrza z Syberii niosą wilgoć z Morza Japońskiego, co prowadzi do intensywnych opadów śniegu w regionie. Śnieg gromadzi się często na wysokość kilku metrów, co wpływa na każdy aspekt życia mieszkańców – od budownictwa, przez transport, aż po codzienne czynności. Mieszkańcy muszą dostosować swoje domy do surowych warunków, na przykład budując dachy o stromych spadach, aby zapobiec gromadzeniu się śniegu, oraz używając specjalnych technik ogrzewania, takich jak yukimuro – naturalne „śnieżne lodówki”, które pomagają w przechowywaniu żywności w zimie. Zima w Yukiguni nie jest tylko wyzwaniem; dla wielu stanowi ona esencję ich tożsamości kulturowej i życiowej filozofii, opartej na współpracy z naturą, a nie jej pokonywaniu.

Jednym z najbardziej fascynujących aspektów Yukiguni jest to, jak bardzo różni się od innych regionów na tej samej szerokości geograficznej. Na 37 stopniu szerokości geograficznej północnej, region ten znajduje się na tej samej szerokości co miasta takie jak Lizbona, Sycylia, Ateny czy San Francisco. Jednak w przeciwieństwie do tych miejsc, które cieszą się łagodnym klimatem, Yukiguni jest znane z surowych, długich zim i obfitych opadów śniegu. To kontrastujące położenie geograficzne tworzy unikalne warunki klimatyczne, które kształtują życie i kulturę mieszkańców. Yukiguni to świat sam w sobie – miejsce, gdzie natura dyktuje warunki, a człowiek musi nauczyć się je akceptować i dostosować swoje życie do rytmu narzuconego przez śnieg i zimę.

Życie w zaspach śniegu

W zasypanym grubą warstwą śniegu przez wiele miesięcy w roku Yukiguni (雪国), życie od wieków toczy się w cieniu surowej natury. Zima tutaj nie jest jedynie okresem chłodu – to dominujący żywioł, który kształtuje zarówno krajobraz, jak i mentalność jego mieszkańców. Ten wpływający na każdy aspekt życia mroźny klimat to nie tylko wyzwanie fizyczne, ale przede wszystkim głęboki test wytrzymałości i charakteru. Mieszkańcy Yukiguni już od starożytnych czasów Jomon nauczyli się, jak przetrwać w warunkach wymagających ciągłej adaptacji i symbiozy z naturą. To miejsce, gdzie śnieg nie jest wrogiem, ale partnerem w codziennym życiu.

W Yukiguni zrodziła się unikalna filozofia życia, która naturalnie łączy człowieka z otaczającym go światem, jego cyklem życia i śmierci, z surowością i pięknem zimy. To, co dla wielu innych byłoby przeszkodą, tutaj stało się źródłem mądrości i refleksji. Jak mówi stare przysłowie z tego regionu:

"Yuki no naka ni koso, ki ga sodatsu"

(雪の中にこそ、木が育つ)

"To właśnie w śniegu drzewa rosną."

Przysłowie to odzwierciedla filozofię ludzi z Yukiguni – trudności są nieuniknione, ale to właśnie one mogą stać się podstawą wzrostu i rozwoju, zarówno dla drzew, jak i dla ludzi.

Życie w ciągłej obecności śniegu i lodu kształtuje specyficzny sposób myślenia – taki, który akceptuje nieuchronność sił natury, ale jednocześnie widzi w niej partnera, a nie przeciwnika. Mieszkańcy Yukiguni rozumieją, że śnieg, który może sparaliżować codzienne życie, jest również źródłem inspiracji i piękna. Zamiast walczyć z zimą, nauczyli się z nią żyć, odnajdując w niej spokój i harmonię. Śnieg, choć potrafi zepsuć plany, jest także zasłoną, która chroni ich świat przed zgiełkiem współczesności, pozwalając im na refleksję i życie w rytmie, który nie jest zakłócony przez pośpiech i krzykliwą pstrokaciznę, jaką znamy my, w naszym świecie lepszej pogody.

Wytrwałość, adaptacja i wspólnota są fundamentami kultury Yukiguni. W regionie, gdzie samotność może być śmiertelnie niebezpieczna, wspólnota odgrywa kluczową rolę w przetrwaniu. Śnieg, który odcina drogi i oddziela od świata zewnętrznego, jednocześnie zbliża ludzi do siebie. To wspólne doświadczenie surowej zimy, konieczność wzajemnej pomocy i dzielenia się zasobami, tworzy silne więzi społeczne. W miejscach takich jak Akiyama-go, gdzie Matagi – tradycyjni myśliwi – do dziś polują według pradawnych zwyczajów, wspólnota i tradycja są siłą napędową życia. Adaptacja staje się tu sztuką życia – mieszkańcy uczą się korzystać z tego, co natura daje, nawet jeśli jest to surowe i wymagające. Wykorzystują śnieg nie tylko do budowy igloo czy konserwacji żywności w naturalnych lodówkach, ale także do zachowania jakości swojego słynnego sake, które fermentuje w stałej, niskiej temperaturze śniegu, zyskując dzięki temu wyjątkowy smak.

Filozofia życia w Yukiguni to także sztuka doceniania prostoty i pokora. W regionie, gdzie surowa natura wyznacza granice ludzkich możliwości, mieszkańcy uczą się, że mniej znaczy więcej. Ta prostota nie jest wyborem, ale koniecznością, która staje się źródłem głębokiej mądrości. Zrozumienie, że nie wszystko jest w naszych rękach, przynosi ulgę i spokój.

„Mizu no you ni, yuki no you ni”

(水のように、雪のように)

„Jak woda, jak śnieg”

 – mówi inna lokalna maksyma, przypominając o konieczności bycia jak te elementy: giętkim, dostosowującym się, a jednocześnie pełnym mocy. Takim trzeba być w Yukiguni. I myślę, że dobrze takim być nawet w naszym, przebodźcowanym świecie.

Życie w Yukiguni w praktyce

Codzienne życie w Yukiguni to nieustanna walka z zimnem, śniegiem i surowymi warunkami klimatycznymi, które kształtują codzienność jego mieszkańców. Domy w Yukiguni budowane są z myślą o przetrwaniu srogich zim; tradycyjne drewniane chaty, zwane kominka, wyposażone są w podwyższone podłogi oraz irori – otwarte paleniska, które zapewniają ciepło i są centrum życia domowego. Dachy domów mają strome spady, co pozwala na swobodne zsuwanie się śniegu, a okna i drzwi są specjalnie uszczelniane, aby chronić wnętrza przed wiatrem i zimnem. Ogrzewanie to kluczowy element codziennego życia, a tradycyjne metody, takie jak palenie drewna w piecach i kominkach, są uzupełniane przez nowoczesne systemy ogrzewania podłogowego, które czerpią energię z lokalnych zasobów geotermalnych.

Rolnictwo w Yukiguni jest dostosowane do surowych warunków zimowych. Mieszkańcy tego regionu są ekspertami w uprawie roślin odpornych na niskie temperatury, takich jak „yukishita ninjin” – marchewki rosnące pod śniegiem. Śnieg chroni je przed mrozem i szkodnikami, a także wywołuje reakcje chemiczne, które sprawiają, że warzywa stają się słodsze i bogatsze w wartości odżywcze. Ponadto, w Yukiguni popularne jest zbieranie dzikiej roślinności górskiej, znanej jako sansai, która jest podstawą lokalnej diety.

Zimowe przetrwanie zależy również od umiejętności konserwacji żywności. Mieszkańcy używają różnych tradycyjnych metod, takich jak yukimuro – naturalne lodówki ze śniegu, w których przechowuje się warzywa, owoce i sake. Śnieg utrzymuje stałą, niską temperaturę, co pozwala na długotrwałe przechowywanie żywności bez potrzeby używania elektryczności. Kiszenie i suszenie to kolejne ważne techniki; kiszone rzodkiewki nozawana, suszone persymony oraz inne warzywa są nie tylko praktyczne, ale i symboliczne, odzwierciedlając ducha przetrwania i umiejętność wykorzystania zasobów naturalnych w pełni.

W Yukiguni, znaczenie wspólnoty jest nie do przecenienia. W surowym klimacie, gdzie śnieg może odciąć dostęp do zewnętrznego świata na długie miesiące, wzajemna pomoc i wsparcie są kluczowe. Tradycje, takie jak wspólne przygotowywanie zapasów na zimę, organizowanie festiwali zimowych, jak np. Echigo Urasa Naked Festival, czy wspólne praktykowanie medytacji zen, budują silne więzi społeczne. Wspólnotowe podejście do życia pomaga mieszkańcom przetrwać najtrudniejsze zimy i celebruje tradycje, które przetrwały pokolenia.

Gastronomia Yukiguni

Kuchnia Yukiguni odzwierciedla surowe warunki życia w tym regionie, ale także jego bogactwo naturalne. Jednym z najbardziej tradycyjnych dań regionu jest kirizai – miska ryżu z dodatkami w postaci natto (fermentowanej soi), takuan (kiszonej rzodkwi) i nozawana (kiszonej rzodkwi górskiej). To danie jest nie tylko zdrowe, ale i symboliczne, pokazując, jak mieszkańcy Yukiguni potrafią wykorzystać lokalne zasoby, by stworzyć coś prostego, ale pełnego smaku.

Fermentowana żywność, znana jako hakkou shokuhin (発酵食品), odgrywa kluczową rolę w diecie mieszkańców Yukiguni. Kiszenie, fermentowanie i suszenie to techniki, które nie tylko pozwalają na przechowywanie jedzenia przez długie zimy, ale także wzbogacają smak i wartość odżywczą potraw. Na przykład, lokalne sake, przechowywane w yukimuro, zyskuje unikalny smak i aromat dzięki procesowi fermentacji, który jest wspomagany przez niską, stałą temperaturę śniegu.

W regionie można znaleźć wiele restauracji, które promują tradycyjną kuchnię Yukiguni, takich jak Satoyama Jujo, gdzie serwowane są dania przygotowane z lokalnych składników. Innym przykładem jest Irori Jinen, oferująca potrawy przygotowane z dzikich roślin i warzyw górskich, zbieranych zgodnie z tradycją. Te restauracje nie tylko oferują lokalne przysmaki, ale także zachowują i promują unikalną kulturę kulinarną tego regionu, umożliwiając gościom doświadczenie prawdziwego smaku Yukiguni.

Literatura i legendy Yukiguni

Klasyk literatury śniegu

Literatura odgrywa zawsze ważną rolę w dokumentowaniu i przekazywaniu informacji o sposobie sposobu życia ludów świata i nie inaczej jest w przypadku Yukiguni. Jednym z najbardziej znaczących dzieł literackich, które odzwierciedla życie w tym regionie, jest „Hokuetsu Seppu” (北越雪譜) autorstwa Bokushi Suzuki. Opublikowana po raz pierwszy w 1837 roku, ta kolekcja opowiadań i esejów stanowi kompendium wiedzy na temat codziennego życia, zwyczajów, wierzeń i praktyk mieszkańców „Kraju Śniegu”. Suzuki, urodzony w Minamiuonuma, był nie tylko pisarzem, ale także aktywnym członkiem społeczności (był handlarzem tkaninami), co pozwoliło mu głęboko zrozumieć i opisać życie w Yukiguni z perspektywy zarówno kulturalnej, jak i ekonomicznej.

W „Hokuetsu Seppu” (北越雪譜) Suzuki przedstawia wiele aspektów życia w Yukiguni, w tym metody radzenia sobie z surowymi warunkami zimowymi, takie jak budowa domów odpornych na śnieg czy techniki konserwacji żywności. Opisuje również lokalne święta, takie jak festiwale zimowe, oraz legendy, które nadal są żywe w przekazie ustnym. Jego prace nie tylko dokumentują życie codzienne, ale także pokazują filozofię życia mieszkańców, którzy nauczyli się akceptować i współistnieć z siłami natury. „Hokuetsu Seppu” stało się inspiracją dla wielu późniejszych autorów i jest nadal cenione zarówno w Japonii, jak i na świecie za swoje literackie i kulturowe znaczenie.

Legenda o „japońskim yeti”

Jedną z najbardziej znanych legend z Yukiguni jest historia „Yuki Otoko” (雪男), czyli „japońskiego Yeti”. Ta opowieść o tajemniczej, ogromnej istocie pokrytej białym futrem, która rzekomo zamieszkuje górskie regiony „kraju ńniegu”, jest japońskim odpowiednikiem zachodnich mitów o Yeti czy Wielkiej Stopie. W legendach, Yuki Otoko jest często przedstawiany jako łagodny olbrzym, który pomaga zagubionym podróżnikom przetrwać w górach, choć niekiedy używa się tej historii, aby straszyć niegrzeczne dzieci. Ten mit, mimo swojej tajemniczości, odzwierciedla lokalne przekonania o wzajemnym wsparciu i współistnieniu z naturą. Opowieść o Yuki Otoko jest tak popularna, że znalazła swoje miejsce w popkulturze, pojawiając się w popularnych anime i grze, takich jak „Yo-kai Watch”, czy "GeGeGe no Kitaro".

Opowieść o mnichu Hokko

Inną fascynującą postacią z literatury i legend Yukiguni jest Abbot Hokko z klasztoru Untoan w Minamiuonuma. Hokko, który żył w XVI wieku, był znany ze swoich duchowych mocy i stał się bohaterem wielu lokalnych legend. Jedna z nich opisuje, jak Hokko zmierzył się z demonem Kasha – olbrzymim kotem o płonącym ogonie, który zakłócał procesję pogrzebową. Według opowieści, Hokko stawił czoła demonowi podczas śnieżnej zamieci i ostatecznie go pokonał, używając swoich świętych mocy. Relikwie związane z Hokko, w tym jego rzekomo magiczne szaty, są nadal przechowywane w Untoan, gdzie są uważane za święte.

"Śnieżna kraina" Kawabaty

Wpływ literatury Yukiguni wykracza poza granice regionu, wpływając na postrzeganie „Kraju śniegu” zarówno w Japonii, jak i na świecie. Dzieła takie jak „Hokuetsu Seppu” nie tylko przyciągnęły uwagę badaczy kultury, ale także zainspirowały literatów i artystów do zgłębiania tematów związanych z życiem w trudnych warunkach. Przykładem jest noblista Yasunari Kawabata, którego powieść „Śnieżna kraina” (雪国, „Yukiguni”) jest hołdem dla regionu i jego niepowtarzalnej atmosfery. Kawabata, zainspirowany pracami Bokushi Suzuki, uchwycił w swojej książce esencję Yukiguni – jego piękno, surowość i filozofię życia, za co otrzymał nagrodę Nobla. Dla Czytelników, których udało mi się zainteresować tematem, książka Kawabaty wydaje się najbardziej naturalnym startem. Szczególnie, że jest dostępna w języku polskim.

Yukiguni to Japonia – nie może więc zabraknąć matsuri

Festiwal śniegu Tokamachi  (十日町雪まつり)

Drugi weekend lutego
Tokamachi, Prefektura Niigata

Tokamachi Snow Festival to jedno z najbardziej znanych wydarzeń w regionie Yukiguni. Festiwal ten, organizowany co roku w lutym, przyciąga tysiące turystów, którzy przyjeżdżają, aby podziwiać spektakularne rzeźby lodowe i śniegowe, rozstawione na różnych stanowiskach w całym mieście Tokamachi. Rzeźby, często inspirowane lokalnymi legendami, postaciami z japońskiej kultury oraz popularnymi motywami współczesnej popkultury, mogą osiągać gigantyczne rozmiary i są podświetlane kolorowymi światłami, co nadaje im magiczny wygląd nocą.

Oprócz rzeźb, festiwal oferuje szeroki wachlarz atrakcji, takich jak pokazy sztucznych ogni, występy tradycyjnych zespołów tańca i muzyki, konkursy, a także możliwość skorzystania z lokalnych gorących źródeł (onsen). Festiwal jest również okazją do spróbowania lokalnych przysmaków, takich jak kirizai (mieszanka ryżu i warzyw) oraz tradycyjnego sake. Tokamachi Snow Festival nie tylko celebruje zimę, ale również ukazuje, jak mieszkańcy Yukiguni potrafią przekształcić surowe warunki klimatyczne w święto pełne radości, kreatywności i poczucia wspólnoty.

Nagi festiwal w Echigo Urasa (越後浦佐裸押合大祭)

Pierwsza sobota marca
Urasa, Minamiuonuma, Prefektura Niigata

Echigo Urasa Naked Festival, znany również jako „Hadaka Matsuri”, jest jednym z tych dziwniejszych dla nas obcokrajowców, festiwali w Yukiguni. Jego historia sięga ponad 1,200 lat, a głównym celem festiwalu jest oddanie hołdu Bishamontenowi, jednemu z Czterech Niebiańskich Królów buddyzmu, który uważany jest za bóstwo ochrony i bogactwa. Festiwal odbywa się w zimowej scenerii świątyni Bishamondo w Urasa, gdzie tysiące mężczyzn ubranych jedynie w tradycyjne przepaski biodrowe (fundoshi) gromadzą się, aby uczestniczyć w rytualnych zmaganiach.

Główna część festiwalu polega na próbie zdobycia „świętej bramy” świątyni przez tłumy półnagich uczestników, co ma symbolizować duchową i fizyczną siłę oraz oczyszczenie. Uczestnicy wznoszą wielkie okrzyki, które mają odstraszać złe duchy, a cała atmosfera wydarzenia jest pełna energii. Echigo Urasa Naked Festival jest przykładem unikalnego sposobu celebrowania kultury i tradycji Yukiguni, łącząc w sobie elementy duchowe, historyczne i sportowe, co czyni go jednym z najbardziej charakterystycznych wydarzeń w regionie.

Festiwal Mukonage i Suminuri  (婿投げ・墨塗り)

15 stycznia

Matsunoyama Onsen, Tokamachi, Prefektura Niigata

Mukonage i Suminuri to dwa połączone festiwale, które odbywają się w małej górskiej wiosce Matsunoyama Onsen. „Mukonage” dosłownie oznacza „rzucanie zięcia” i jest starożytnym rytuałem, w którym nowożeńcy są symbolicznie zrzucani z małego wzgórza w śnieg przez lokalnych mieszkańców. Wierzy się, że ten akt przynosi szczęście i oczyszczenie zarówno nowożeńcom, jak i ich rodzinom. Zwyczaj ten, choć może wydawać się nietypowy, odzwierciedla poczucie humoru i wspólnotowość mieszkańców regionu.

Z kolei „Suminuri” to część festiwalu, podczas której mieszkańcy, pomalowani na czarno sadzą, obchodzą wioskę, dotykając napotkanych ludzi, co ma symbolizować przekazywanie szczęścia i pomyślności na nadchodzący rok. Obie tradycje są głęboko zakorzenione w lokalnych wierzeniach i praktykach, stanowiąc świadectwo żywej kultury i tradycji Yukiguni. Festiwal przyciąga zarówno lokalnych mieszkańców, jak i turystów, którzy pragną doświadczyć autentycznego, tradycyjnego japońskiego festiwalu w zimowej scenerii.

Śnieżne refleksje

Yukiguni, „kraj śniegu,” to miejsce, które zdaje się odizolowane i surowe, ale kryje w sobie głęboką, niemal mistyczną więź z naturą. To właśnie w tej surowości klimatu ludzie odnaleźli nie tylko sposób na przetrwanie, ale i filozofię, która uczy akceptacji, cierpliwości i pokory. W Yukiguni zima nie jest tylko porą roku; jest nauczycielem, przewodnikiem duchowym i nieodłącznym towarzyszem. Człowiek uczy się tu żyć w zgodzie z tym, co niezmienne i potężne, a jednocześnie czerpie radość z prostych, codziennych chwil – z ciepła ognia w domowym palenisku, ze smaku fermentowanej rzodkwi, z rzeźby śnieżnej wyrzeźbionej na festiwalu.

Dla współczesnego człowieka, który często nie zdaje sobie nawet sprawy w zabieganiu, pośpiechu i hałasie pstrokatego życia współczesnego, czym jest cisza i prawdziwy spokój w życiu i, że w ogóle coś takiego utracił - Yukiguni oferuje cenną lekcję. Pokazuje, że można w jednym z najbardziej nowoczesnych krajów świata żyć w zgodzie z naturą na poziomie znacznie głębszym i uczciwszym, niż zazwyczaj się to u nas „promuje”. To miejsce jest przypomnieniem, że aby naprawdę zrozumieć siebie i swoje miejsce w świecie, czasem trzeba zatrzymać się i otworzyć na lekcje płynące z natury – nawet jeśli oznacza to życie wśród pewnych niedogodności pogodowych.

Sprawdź podobne artykuły:

Hokkaido przed Japończykami: historia i kultura Ainu

Polacy pionierami w badaniach nad ludem Ainu na Hokkaido

Bitwa na śnieżki na poważnie, czyli japoński sport zespołowy Yukigassen

Demon Namahage: mroczna obecność na Nowy Rok

Czas się zatrzymał, gdy spojrzałem na „Wieczorny śnieg we wiosce Kanbara” Hiroshige

    未開    ソビエライ

 Pasjonat kultury azjatyckiej z głębokim uznaniem dla różnorodnych filozofii świata. Z wykształcenia psycholog i filolog - koreanista. W sercu programista (gł. na Androida) i gorący entuzjasta technologii, a także praktyk zen i mono no aware. W chwilach spokoju hołduje zdyscyplinowanemu stylowi życia, głęboko wierząc, że wytrwałość, nieustający rozwój osobisty i oddanie się swoim pasjom to mądra droga życia.

Osobiste motto:

"Najpotężniejszą siłą we wszechświecie jest procent składany." - Albert Einstein (prawdopodobnie)

  Mike Soray

   (aka Michał Sobieraj)

未開    ソビエライ

 Pasjonat kultury azjatyckiej z głębokim uznaniem dla różnorodnych filozofii świata. Z wykształcenia psycholog i filolog - koreanista. W sercu programista (gł. na Androida) i gorący entuzjasta technologii, a także praktyk zen i mono no aware. W chwilach spokoju hołduje zdyscyplinowanemu stylowi życia, głęboko wierząc, że wytrwałość, nieustający rozwój osobisty i oddanie się swoim pasjom to mądra droga życia.

Osobiste motto:

"Najpotężniejszą siłą we wszechświecie jest procent składany." - Albert Einstein (prawdopodobnie)

Mike Soray

(aka Michał Sobieraj)

Napisz do nas...

Ciechanów, Polska

dr.imyon@gmail.com

___________________

inari.smart

Chcesz się podzielić swoimi przemyśleniami czy uwagami o stronie lub apce? Zostaw nam wiadomość, odpowiemy szybko. Zależy nam na poznaniu Twojej perspektywy!